भुवनेश्वर–
ओडिशातील बालासोर येथे शुक्रवारी संध्याकाळी ७ वाजता झालेला रेल्वे अपघात इतका भीषण होता की कोरोमंडल एक्सप्रेस ट्रेनचे अनेक डबे उद्ध्वस्त झाले. एक इंजिन मालगाडीच्या रॅकवरच चढले. ही टक्कर इतकी भीषण होती की खिडक्यांच्या काचा फुटल्या आणि जवळपास 50 लोक बाहेर फेकले गेले.
अंधारामुळे लोक रडत रडत आपल्या प्रियजनांना शोधत राहिले. काहींना धड मिळाले पण डोके मिळाले नाही. लोक ओरडताना आणि आपल्या प्रियजनांचे तुकडे गोळा करताना दिसले. बोगीत अडकलेल्या लहान मुलांना आणि महिलांना डब्यातून बाहेर काढण्यासाठी शिडीचा सहारा घ्यावा लागला. रेल्वेत अडकलेल्या लोकांना बाहेर काढण्यासाठी स्थानिक लोकही रात्री उशिरापर्यंत अथक परिश्रम करताना दिसले. रुग्णालयातही अनेक लोक जखमींच्या मदतीसाठी उभे राहिले.
या अपघातात सकाळी ६ वाजेपर्यंत २३३ जणांचा मृत्यू झाल्याची पुष्टी झाली आहे. त्याचवेळी 900 हून अधिक लोक जखमी झाले आहेत. अशा परिस्थितीत मृतांचा आकडा आणखी वाढू शकतो. अपघाताचे प्रत्यक्षदर्शींनी सांगितले त्यावरून हा अपघात किती भीषण होता हे समजू शकते.
पंखा धरून वरच्या सीटवर बसलो, नंतर इतरांना मदत केली
एका प्रवाशाने सांगितले की आम्ही S5 बोगीत होतो आणि अपघात झाला तेव्हा मी झोपलो होतो. मोठ्या आवाजाने मला जाग आली. मी पाहिले की ट्रेन उलटली होती. माझी सीट वरच्या मजल्यावर होती, मी पंखा धरून बसलो. ट्रेनमध्ये चेंगराचेंगरी झाली. लोक आम्हाला वाचवा असे ओरडत होते.
त्यानंतर पॅन्ट्री कारने पेट घेतला. पलीकडे पळत गेलो तर तिथे हात नसलेली, पाय नसलेली मृत माणसे पडलेली दिसली. तोपर्यंत बाहेरचे कोणीही मदतीला आले नव्हते. ट्रेनमधून उतरल्यावर लोक एकमेकांना मदत करत होते. चांगली गोष्ट म्हणजे आमच्या सीटखाली एक 2 वर्षाचा मुलगा होता, जो पूर्णपणे सुरक्षित होता. आम्ही त्याच्या कुटुंबाला वाचवण्यास मदत केली.
ट्रेन उलटली, 10 लोक माझ्या अंगावर पडले, बाहेर आलो तर मृतदेह पाहिले
एक जखमी म्हणाला, मी झोपेत होतो. डबे उलटताच १०-१२ माणसे माझ्या अंगावर पडली. मी कसाबसा डब्यातून बाहेर आलो. भयंकर दृश्य होते. काहींनी हातपाय गमावले होते. मला धक्काच बसला. माझा आवाज गेला होता. एक महिला म्हणाली, सगळे सामान, प्रवासी एकमेकांवर पडले. आम्हाला श्वास घेणेही कठीण झाले होते. तरीही मी कशीबशी बाहेर पडले. माझा हात आणि मानेला दुखापत झाली आहे.