पुणे– नावे ठेवणे ,चुका काढणे मोठे सोपे काम असते ,पुणेकारांच्या पाठीवर असलेल्या दोषांचे ओझे पाहताना संकट समयी अग्रेसर राहिलेल्या पुण्यातील तरुणाई ची दखल घेणे हि महत्वाचे मानले पाहिजे .सेवा परमोधर्म मानून सेवेला वाहून घेणाऱ्या तरुणाई ची कमतरता नसलेल्या पुण्यात कोरोनाच्या संकटाचा मुकाबला शासकीय ,राजकीय पातळीवरून होत असताना प्रत्येकजण आपापल्या परीने खारीचा वाट उचलतो आहे. पुण्यातील वंदेमातरम संघटना संकट समयी अग्रेसर राहण्यात माहीर आहे. मोठ्या हिरारीने सेवेसाठी पुढे येणाऱ्या तरुणाईची संघटना म्हणून लौकिक असलेल्या या संघटनेने कालपर्यंत ३९ दिवस सलग सेवेचा जमेल तसा भार उचलला . संकटकाळी सेवेत आनंद मिळविणाऱ्या वृत्तीचा हा फैलाव आता कोरोनाशी सामाजिक स्तरावरून हि हिकमतीने लढा देतो आहे. हा लढा देताना अनेक ज्येष्ठ नागरिकांच्या समस्या सोडवाव्या लागत आहेत. घरातल्या पंख्यापासून बल्ब पासून ते बाथरूम मधल्या तुटलेल्या नळाच्या तोटी पर्यंत असंख्य शेकडो समस्या असतांत कोणाला ऐकायला येत नसल्याने कानाच्या मशीनची संपलेली बॅटरी आणून देणे ,तुटलेला अगर फुटलेला चष्मा दुरुस्त करवून आणून देणे अशा छोट्या छोट्या पण त्या त्या व्यक्तीच्या दृष्टीने अत्यंत महत्वाच्या आणि जगण्यास अत्यावश्यक असलेल्या बाबी पुरविणे अशा विविध कामांचा त्यात समावेश होतो. महाराष्ट्रा तील आणि महाराष्ट्रा बाहेरील पण पुण्यात अडकलेल्या अनेक नागरिकांची सहायता करताना ,बंद पडलेल्या संसाराचे गाडे खांद्यावर असलेल्या गरजूंना अन्न धान्य पुरविणे, जेवणाचे फूड पाकिटे पुरविणे या बरोबर अनेक समस्यांचा सामना करण्यास पुढे झालेल्या मंडळीशी माय मराठीच्या अभिषेकआणि मयूर लोणकर यांनी साधलेला हा अल्पसा संवाद
